پوست دوم

یک تی شرت با قابلیت تغییر شکل می‌تواند نشان دهد تمرینات شما چگونه پیش می‌رود

پوست دوم، آن چه درون بدن شما اتفاق می‌افتد را نمایش می‌دهد.


در آینده ورزشکاران ممکن است از عملکرد خود در باشگاه شگفت زده شوند اما نه با دیدن اعداد روی تردمیل بلکه توسط یک صفحه نمایش رنگی که روی پیراهن آن‌ها ظاهر می‌شود. یک طراح آلمانی به نام سیمون شرام لباسی طراحی کرد که با انبساط یا انقباض سیم‌های موجود در پارچه‌ی لباس نسبت به ضربان قلب فرد پوشنده‌ی آن واکنش نشان می‌دهد.
نام این لباس پیراهن ماهیچه‌ای است. این پوشیدنی چند لایه‌ای با جابه‌جایی محکم خود به منظور پاسخ در برابر ضربان قلب فرد پوشنده، قادر به تعویض رنگ و نمایش دادن لایه‌ی زیرین می‌باشد. با این جابه‌جایی می‌توان به‌ صورت خودکار به فرم دهی و حالت گیری فرد کمک کرد. این لباس که در سال گذشته ساخته شده و همچنان در حال پیشرفت است، تأثیر بسیاری بر تناسب اندام ورزش کاران داشته‌است.
به منظور توسعه‌ی این پیراهن، شرام به همراه مهندسی یک قطعه‌ی سخت افزاری متن باز را برنامه‌ ریزی کردند که نمونه سازی‌های تجربی را با استفاده از یک بسته نرم افزاری که برای ایجاد برنامه های کاربردی اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد، انجام می‌دهد. یک بار آن‌ها برای مطلع شدن از تغییرات بدنی پوشنده ها این نرم افزار را نصب کرده و سپس آن را به موتور پله‌ای که سیگنال های دیجیتال را به حرکات مکانیکی تبدیل می‌کند، متصل کردند. با این کار موفق به برنامه ریزی یک سنسور ضربان قلب و باز خورد آن به نرم افزار شدند.
زمانی‌که ضربان قلب افزایش می‌یابد، موتور لباس را منقبض می‌کند که با این کار قسمت های رنگی درون لباس ماهیچه‌های بالایی بدن را نشان می‌دهند. اگر ضربان قلب رو به کاهش باشد، انقباض نیز از بین خواهد رفت و قسمت های اصلی و بیرونی لباس که خاکستری رنگ هستند دوباره شکل خود را از سر می‌گیرند. این پیراهن می‌تواند با تعیین سطح تناسب اندام افراد و پس از آن با تعریف ضربان قلب هدف مربوطه برای زمانی که پیراهن باید انبساط و انقباض یابد، به اشخاص مختلف اختصاص یابد.
شرام معتقد است که عمداً ترکیبات عددی را کنار گذاشته است زیرا ورزشکاران با استفاده از اعداد و اعتماد بیش از حد به آن‌ها دچار سردرگمی می‌شوند. گزارشات اخیر توسط محققان در کانادا نشان می‌دهند که برخی از انتقال دهنده‌ها زمانی که با دیگر دستگاه‌ها همگام سازی شوند ممکن است داده‌ها را افشا کنند که این دلیل دیگری برای ورزش کاران است تا نسبت به تعریف‌های عددی محتاطانه عمل کنند.
شرام می‌گوید: «من در بین تحقیقات افرادی را یافتم که مایل بودند تا عملکرد فیزیکی و ورزشی خود را در ملاء عام نمایش دهند، بنابراین تصمیم به ساخت این پیراهن گرفتم تا به عنوان راهی برای برقراری ارتباطات در فعالیت‌ ورزش کاران به‌صورت تصویری باشد و این نیازی به اشتراک گذاری داده‌ها در محیط های عمومی ندارد. اگر من قرار بود تا برنامه‌ای برای جمع آوری داده‌ها توسط این پیراهن طراحی کنم، مایل بودم تا رابط کاربر به شکل رنگ‌ها و تصویرهایی مربوط به بدن و همراه با تجربه‌ی شهودی باشد.»
او همچنان خواستار است تا بتواند بازخوردی که از حس لامسه برای انتقال اطلاعات بدن استفاده می‌کند را نیز به قابلیت‌ها اضافه کند. این قابلیت می تواند به استفاده کنند‌گان کمک کند تا در طول تمرین تمرکز خود را بیشتر بر روی حرکات و فرم خود قرار دهند نه چیزی که هر کس دیگری در حال انجام دادن آن است. شرام معتقد است که هیچ کس مایل نیست که استرس خود را در مقابل عموم نمایش دهد یا توسط اعداد مورد قضاوت قرار گیرد.
در حال حاضر، پیراهن عضلانی به عنوان یک نمونه اولیه باقی می ماند، تا زمانی که تولید کنندگان بتوانند با موفقیت مدار ضد آب را به لباس ادغام کنند. شرام در نهایت امیدوار به داخل کردن سیم آلیاژ حافظه داری است که به پالس های الکتریکی در پارچه پاسخ می‌دهد. آلیاژهای حافظه دار می‌توانند با یک ساختار خاص تنظیم شوند. زمانی‌‌که به آن‌ها گرما داده شود سست و انعطاف پذیرخواهند شد اما اگر خنک شوند باز به حالت اولیه بازمی‌گردند. با این شرایط لباس می‌تواند هنگام کاهش وزن یا اضافه کردن ماهیچه در ورزشکاران برای تناسب دادن به فرم آن‌ها خود را باز سازی کند.